پلاک ۱+۱۲
Monday, July 15, 2002
حافظه هم بدون يک رهيافت رياضي قابل درک نيست.واقعيت اساسي؛در نسبت عددي ميان زندگي ذخيرهشدهدر حافظه ريشه دارد.هرگز قصد نداريم اين نسبت رامحاسبه کنيم واز سوي ديگر؛براي اين کارابزار فني در اختيار نداريم؛با ابن وجود؛بي آن که خطر اشتباه چنداني در کار باشد؛ميتوانيم فرض کنيم که حافظه بيش تر از يک ميليونيم؛يک هزار ميليونيم زندگي را ذخيره زندگي را ذخيره نميکند؛که بخش بسيار کوچکي است.اين شامل بخشي از جوهره خود شخص هم مي شود.اگر کسي ميتوانست تمام آنچه را که از سر گذرانده است؛در حافظه اش ذخيره کند؛اگر مي توانست هر وقت خواست؛هر قطعه اي از گذشته اش را برانگيزد؛ديگر هيچ شباهتي به انسان نداشت:نه عشق هاش؛نه دوستي هاش؛نه نفرت هاش؛نه قابليتش براي بخشيدن يا انقام گرفتن؛شباهتي به ما نداشت.
از کتاب جهالت
Comments:
Post a Comment
