پلاک ۱+۱۲

 
Sunday, October 06, 2002

ديروز از داييم شنيدم که احمد محمود درگذشت؛اولين چيزي که به ذهنم اومد کتاب سرزمين سوختش بود؛فکر کنم ۵؛۶ ماه پيش بود که اين کتاب رو هديه گرفتم ؛اين کتاب از معدود رمانايي بود که بدون وقفه خوندمش؛داستان کتاب درمورد جنگ ايران بود اما نکته اي
من رو جذب اين قصه کرد اين بود که نويسنده با نثر زيبا جنگ رو از ديد مردم و فجايعي که در جنوب رخ داده بود توصيف کرده بود و به نظر من اين مورد تنها موردي بود تونسته بود به اين واقعه از زاويه درستي نگاه کنه.وواقعا ديد من رو در اين مورد کاملا عوض کرد .چون تا حالاهر چي در اين مورد مي دونستم از برکت فيلماي دفاع مقدس بود که غالبا قهرماناش
يه آرنولد حزب اللهي بوده .اولش فکر کردم اين کتاب به خاطر حرف جديدش تازه چاپ شده اما وقتي به آخرش رسيدم در کمال کفيت ديدم تاريخ اتمام کتاب رو سال ۶۰ زده !يعني ۱ سال بعد از شروع جنگ!بعدا که پرس و جو کردم متوجه شدم که اين کتاب به خاطر تشريح فلاکت مردم تا چند سال پيش ممنوع بوده

Comments:
<$BlogCommentBody$>
<$BlogCommentDeleteIcon$>
Post a Comment


دوستان


ساراپري
گيلاس
المادريس
Cyberpunknow
پرتقالي
روياي نيلي
Eeternity
میدونم که اونجایی
این خانه سیاه است
Vanda!
ميگرن

farhad


قبيله ما



0
































This page is powered by Blogger. Isn't yours?