پلاک ۱+۱۲

 
Thursday, January 23, 2003

هميشه توي يه جمع حضور يه مرد که مثل سگ از زنش مي ترسه توي ذق
مي زنه البته برعکسش هم همينطوره اما اين روزا ماشالا انقدر جنبشاي مدافع حقوق
زنان زياد شده که ترجيحا به اين موضوع نمي پردازم.
القصه... تو فاميلمون فردي رو مي شناسم که براي زنش نقش کيسه بوکس رو بازي مي کنه و خانمشون توي مجالس و مهماني ها از هيچگونه روش تضعييع شوهر تا حد له کردن آقا در کف محل دريغ نمي کنه .نسبت ما با اين خانواده از نوع سببيه و مدت
زيادي نيست با هم آشنا شديم؛وقتي اولين بار وصف اين زن و شوهر رو از خواهرم شنيدم واقعا اشک از ديدگانم جاري شد.
اين موضوع مرا بر آن داشت تا مدتها بر سر اين ذلالت که از شنيعترين نوع خودش بود
به فکر فرو برم .به نظر من زن ذليلي مرد رو ميشه نوعي اداي دين مرد به زن در مقابل زيبايي يا ثروت يا تحصيلات يا هر چيز ديگه در زمان جواني زوج دونست که تا زمان پيري ديگه به شکل يه جور عادت براي دوطرف در اومده دونست.البته نقش تدبيررو هم تو اين مقوله نبايد ناديده گرفت که در واقع اگر زن اين مورد رو داشته باشه ولي مرد نداشته باشه همين يکي کفايت مي کنه...

Comments:
<$BlogCommentBody$>
<$BlogCommentDeleteIcon$>
Post a Comment


دوستان


ساراپري
گيلاس
المادريس
Cyberpunknow
پرتقالي
روياي نيلي
Eeternity
میدونم که اونجایی
این خانه سیاه است
Vanda!
ميگرن

farhad


قبيله ما



0
































This page is powered by Blogger. Isn't yours?